Nisciuna noa

Lu Vicariu te Lessanu e lu acciprèite te Lucugnanu stèsera a Rroma cchiùi te nna semana. Poi se nde turnàra cu lla diliggenza e lu iàggiu spicciàu a Lecce, te ddunca ìanu partuti cchiùi te nnu mese e mienzu prima. Alla posta te Porta Nàpuli già li sta' spettàa cu llu biròcciu lu Ronzu, lu sacrestanu de papa Caliazzu.

Dopu li saluti, le strinte te mànure, le botte su lle mùsçure, l'acciprete ddummandàu ntaressusu:

- A tuttu stu tiempu pe casu à successu nienti te neu a Lucugnanu?

- None, acciprete, nun à successa nuδδa cosa mpurtante; no, nu nc'ete nisciuna noa.

- Dengraziamu Diu; fena a moi su' statu cu llu penzieri, ma moi, benumale, m'à trasuta l'ànima intra e me nde sta' prèsçiu.

- Veramente nna nuvità nc'ete, giacca nci sta' penzu: à crepata… la mita te signurìa.

- E, ci te egna…!; m'à fattu zumpare lu core a ncanna. Mbe, sia! era urmài ècchia e poi ìa ddentata pàccia spruntata. Ma, sulu pe curiosità: comu morse?

- Te ngàgghiu viscerale murìu.

- Comu te ngàgghiu? - se mise a rrìtere papa Caliazzu - Le mite fàcenu ngàgghiu? Le mite se nquàzzanu te fiche, filu te ficalìndie…!

- None, ngàgghiu te carne…

- Te carne? Te lucerte, pe casu? Spiècate buenu, Ronzu: quale carne?

- La mita pàccia fice ngàgghiu te stozze de carne tosta te lu bunànima te lu sumaru de signurìa.

- Allora, ottre alla mita, m'à muertu puru lu ciùcciu? Be, te lu ciucciarieδδu me nde despiace mutu mutu. E de cce morse? Mena, parla, nu me tenìre mpetecunatu.

- Murìu crepatu te fatìa.

- E cce ni facestu fare cu mmuera te fatìa?

- Ni fìcemu carrisçiare àcqua e àcqua cu lla cazzatizza e pe llu malespòriu crepàu.

- Àcqua…, carratizza…, pe fare ccene, se pote sapìre?

- La carratizza sçìa e benìa cu stutamu le ampe te lu fuecu, lu ncèndiu…

- L'ànima cu tte essa! Nu mme tenìre cussìne su lle spine. Uèi cu mme tici prestu cce s'à mpezzecatu?

- La casa, acciprete, la casa te signurìa… tutta quanta brusçiata.

- Fuecu miu, cce spentura! Quista ete nna tescràzia rossa rossa. Futtinculu puru tie, e me decìi ca nu nc'era 'nisciuna noa'? Ièu me sentu rruenatu!

- Àggiu penzatu buenu cu tte dicu li fatti unu la fiata, cu nnu sia, maisìa maisìa, te ene corpu te sangu…

- Sorte mia, mara a mmie! E cce nc'ete ncora de cchiù forte a suppurtare?

- Ntra lle ampe te lu fuecu nci rrumase rrustuta puru…

- Oimmena! Cine?

- La Peppina, la bunànima te la soru toa.

A stu puntu papa Caliazzu, perìcciu a iδδu e sanetate a nnui, nu resestìu cchiùi, - macari ssia - ni inne tristu pe lla tulore, perse li siensi e sçuppàu a nterra.